Od kilkudziesięciu lat naukowcy z bardzo różnych dziedzin starają się stworzyć program, który zasłuży na miano sztucznej inteligencji. W tym czasie wypracowano dwa zupełnie różne podejścia, które już na samym początku określają dalszy rozwój programu.

Pierwszy model tworzenia sztucznej inteligencji polega na zapisywaniu dużej biblioteki skryptów, które mają stanowić gotową odpowiedź na rozmaite sytuacje, na które oprogramowanie może natrafić. Ten model obejmuje także możliwość wnioskowania i podejmowania decyzji na podstawie niepełnych danych oraz może brać pod uwagę doświadczenie – czyli zgromadzone informacje i analizowane efekty własnych działań.

Druga opcja to tworzenie modelu, który będzie w stanie się uczyć od samego początku. Naukowcy podążający tym tropem starają się naśladować sieci neuronowe, a więc „narzędzie”, dzięki któremu człowiek osiągnął inteligencję.

Opracowywane są metody uczenia się i szukanie odpowiedzi na określone kategorie zapytań.